(CASTELLANO) (ENGLISH)
EZLNren martxoaren 2ko «Gudua ostean paisaiarik ez» komunikatuak Ukrainaren inbasio errusiarraren aurrean jarrera zapatista finkatzen du, modu zehatz eta sendoan, mugimenduaren ezaugarri den etika politikoan oinarrituta.
Latinoamerikako ezkerraren zati handi batek (alderdiak, gobernuak eta intelektualak) ez bezala, EZLNk inbasioa gaitzesten du, Putini uko egiten dio, bi aldeetako kapital handiari, eta sistemaren aurka dauden Errusia eta Ukrainako herrien ondoan jartzen da. Komunikatuaren lehen puntuko gauzarik garrantzitsuena da ez duela inongo estaturen alde egiten, eta hori ohikoa da zapatismoan, beti behekoekin baizik.
Gero Putinen argudioari uko egiten dio Ukraina desnazifikatzeko. Puntu honetan, nazismoa goitik, kanoi-puntan, desagerraraz daitekeela uste dutenekin kontrastatzen da, inbasioak helburu hori duela argudiatuz, ekintza inperialista bat besterik ez denean.
Gure eskualdean asko dira Errusia ahopeka babesten dutenak, eztabaidatzera ausartzen ez diren bi argudiorekin: egungo Errusiaren eta Sobietar Batasuna izandakoaren artean nolabaiteko paralelismoa dagoela uste dute, eta, bestalde, AEBen inperialismoaren aurka dagoen guztia babesteko ideia erromesari eusten diote.
Analista batzuek adierazi duten bezala, Latinoamerikan Errusiak eta, bereziki, Putinek argi eta garbi adierazi gabeko sinpatia dago. Urte batzuk lehenago, haietako batek Errusiako presidenteak 2014ko urrian emandako hitzaldia alderatu zuen Leninek Finlandiako estazioan 1917ko apirilean erbestetik itzultzean egin zuenarekin.
Konparazio horiek erakusten dute progresismoari eusten dioten intelektual zoriontsuen txikitasuna. Errealitatea sinplifikatzen dute, bi buruzagien arteko jarraitutasunak iradokitzen dituzte, eta beheko erakundeen zati baten ikuspegia lausotzen dute, etsaiaren aurka doan guztia babestu egin behar dela esatean, inolako kontsiderazio etikotik kanpo.
Komunikatuaren laugarren eta bosgarren puntuek zapatismoaren aukera politikoa laburbiltzen dute. Ez diete hedabide handiei jarraitzen, ezta adituei ere, politika definitzeko; aitzitik, guk bezala Ukraina eta Errusiako bizitzaren aldeko borrokan tematzen direnei galdetzeko bidea aukeratzen dute. Erresistentzian eta errebeldian dauden senide gisa definitzen ditu, eta horrek esaten digu edozein geografiatan borrokatzen duten anai-arrebak bezala sentitzen dituztela.
Gerrari uko egiten diotenak, mugak eta estatu nazionalak gaitzesten dituzten pertsonak babesten eta bultzatzen dituzte, eta tinko eusten diete beren uste sendoei. «Eustea irautea da, eta nagusitzea da», ondorioztatu du bosgarren puntuak. Ondorioz, Ukrainan Errusiaren inbasioari eusten diotenak babesteko deia egiten du.
Puntu horrek kritikak eragin ditu hainbat geografiatan. Behin eta berriz esaten dute erresistentzia babestea naziak animatzea dela, iristen den dirua Zelenskyren gobernu txarrera edo Ukrainan jarduten duten eskuadra faxistetara desbidera baitaiteke.
Mundua aztertzeko modu horrek eragin handiak ditu mugimendu antisistemikoetan. Nolabait, etsai nagusi bat dagoelako ideiaren oinordekoa da, zeinaren aurka edozein aliantzak hura etzateko balio duen. Hala ere, hori da estatuek eta gobernuek berezkoa duten jarduteko modua, ez baitute etikan oinarrituta jarduten, komenentzia eta interesengatik baizik.
Larriena da alde batera uzten dituela behean eta ezkerrean, edozein eta edonondik etorritako zapalkuntzari aurre egiten duten hezur-haragizko gizakiak. Ukrainan eta Errusian erresistitzen dutenak gutxiengoa direla eta eskuinearekin bat egiten dutela esango da, progresismoaren defendatzaileek esan ohi duten bezala.
Alde batetik, duintasuna eta etika ez dira zenbakitan neurtzen. Egun hauetan, Ukrainako hirietan erresistitzen duten eta hedabide handiek islatzen ez dituzten kolektibo eta pertsonen albisteak agertzen hasi dira. Pertsona eta kolektibo horiei lagundu behar diegu, konturik egin gabe, zenbat diren pentsatu gabe, gidatzen gaituena ez baita telebistako albistegietan agertzen diren, etika baizik.
Eskuinean jolasteko argudioari dagokionez, munduan dabiltzan makur ugarien ideiarik erranguratsuena eta latzena da. Esan nahi du, ez gehiago ez gutxiago, giza ekintza orok irabazien eta balizko galeren igurikimenen kalkuluetara mugatu behar duela. Ez al da hau bizitza ikusteko modu kapitalista sakon bat?
Aitzitik, bizitza defendatzeko eta defendatzen dutenak sostengatzeko politikak, interesen edozein kalkulu alde batera utzita; etikak gidatzea, etikak bakarrik, sistemari erronka egiten dio, ez baita irabazien/galeren jokoan sartzen, hori baita hidra kapitalistaren garro nagusietako bat.
Etikak gidatutako politika batek bakardadera kondenatu gaitzake. Baina jende arruntaren nobleziaz fidatzen bagara, korrontearen kontra nabigatzen jarraitzeko beharrezko energia eta kemena lortuko dugu.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
2022ko martxoaren 13an, zapatistek burututako «Gerrak gelditu!» protesten argazkiak hemen ikus ditzakezu:
https://enlacezapatista.ezln.org.mx/2022/03/14/alto-a-las-guerras-ecos-del-domingo-13/
aplaneta.org 
Deja una respuesta