Gabriel Marrugo ekintzaile kolonbiarraren aurkako atentatua salatzen dugu

(Castellano) (English) ‎

Gure kamarada, lagun eta babestua den Gabriel Marrugok, CAMIZBA (Behe Atratoko Kabildo Indigenen Elkartea) erakundeko buruzagiak, martxoaren 26an jasan zuen atentatua salatu nahi dugu erakunde sinatzaileok (beherago).

Aldi berean, pozten gara bizirik jarraitzen duelako eta erasotzaileek beren helburua lortu ez dutelako. Laster sendatuko dela espero dugu, eta horrek ez diola zure bizitzan eraginik izango. Gabrielek hainbeste urtetan hartutako konpromisoa aipatu nahi dugu, hainbeste arriskuren jakitun, beti pertsonen eta bere herriaren eskubideen defentsari lehentasuna emanez.

Eraso hau eta haren lotura guztiak salatzen ditugu, erasoaren egitate hutsetik haratago doazenak, eta bat datoz Iparraldean eta Europan lotura duten interes transnazional estraktibistekin, ia seguruak.

Gabriel Marrugok bere bizitzaren aurkako atentatua jasan zuen eskoltarekin (Kolonbiako Babeserako Unitate Nazionala) Quibdotik El 20ko komunitate indigenara zihoala. 9 mm-ko pistola-tiroz zauritu zuten agente para-militarrek, XTZ motor beltz batean, buru-beroki eta guzti. Eskoltak erasoari aurre egin zion, baina erasotzaileek onik ihes egin zuten. Soinean zeraman balen kontrako txalekoak salbatu zuen Gabriel. Gaur egun Quibdon dago ospitaleratuta.

RESEDA Eco-Institute irabazi asmorik gabeko erakundeak sortu zuen Basoaren Zaindariak sarea 2019an, Planetako lehen mailako basoak defendatzen dituzten ekintzaileei laguntzeko. Bere lana Behe Atratoko komunitate indigenetan giza eskubideen, nazioarteko zuzenbide humanitarioaren eta bakearen errespetua sustatzea izan da. CAMIZBAn ez ezik, Gabrielek Artesanos por la Vida en Riosucio (Choco) kolektiboan  eta San Isidro Garaipeneko Emakumeen Elkarteko (ASOMAVIC) Choco Departamentuko Komunitate Etnikoen sarean ere lan egin du. Valentziako INTERSIDACAD nazioarteko sindikatuko eta Italian egoitza duen Guardianes del Bosque erakundeko kidea ere bada.

Marrugo MAIS alderdi politikoan afiliatuta dago, Mugimendu Alternatibo Indigena eta Soziala, erresistentzia indigenaren prozesu historikoa biltzeko sortutako Kolonbiako alderdi politikoa eta Kolonbiako Kongresuan herri indigenak ordezkatzen dituen alderdietako bat.

Marrugo estatu espainiarrean eta Europan egon zen jada, arriskuan zegoen buruzagi gisa eta mehatxatutako ekintzaileak aldi baterako babesteko proiektu baten parte gisa 2020an. Horrela, pandemiaren garai zailean egokitu arren, Gabriel Valentzian bizi izan zen denbora batez, Donostia eta beste leku batzuk ere bisitatu ahal izan zituen Frantzian, Italian eta Alemanian. Bere egonaldia ez zen arriskutik aldentzeko bakarrik izan, baizik eta Chocóko herriek, eta zehazkiago bere herriak, Embera Dobidák, pairatzen duten abandonu egoera salatzeko ere aprobetxatu zuen. Kolonbiako eskualde honen ezaugarri nagusiak abandonu historikoa eta azpiegitura eta baliabide falta larria dira.

Embera herria kanpoko agenteek, para-militarrek eta gerrillariek presionatzen dute, beren lurraldeaz jabetu nahi baitute. Eragile horien arteko indarkeria hori herriei beraiei ere zuzentzen zaie, eta zehazkiago, beren agintariei, bertan behera uztera behartzeko. Zehazki, lurralde eta ekosistema horiek handitzearen eta suntsitzearen arrazoietako bat lurrazpian ikatza egotea da. Errusiaren eta Ukrainaren arteko gerra piztu zenetik, ikatzaren inportazioak gora egin du Kolonbiatik. Alemaniako Glencore enpresa herrialde honetako ikatzez hornitzen da.

Gabriel Marrugoren aurkako atentatua ez da gertaera isolatu bat, baizik eta ezagutza zabalekoa denez, ekosistemen eta lurraldeen aurkako erasoaldi global baten barruan kokatzen da, baliabideengatik. 1700 ingurumen-ekintzaile baino gehiago hil dituzte Planetan azken hamarkadan. Horietako asko Kolonbian, non urtero ingurumenaren eta giza eskubideen aldeko 300 ekintzaile baino gehiago hiltzen dituzten. Hasieran esan bezala, pozten gara hau ez delako kasua, baina izutu egiten gaitu hori Gabrieli edo ezagutu ditugun beste hainbat eta hainbat ekintzaile mehatxaturi gertatu izanak.

Bizirik irautea, neurri handi batean, azken urteetan sartutako neurriengatik eta haren funtsezko lana aintzatesteagatik da. Hala ere, gobernu berria izan arren, argi dago Kolonbia, beste herrialde asko bezala, bere historiaren zati handi batean jasan duen indarkeria konpontzetik urrun dagoela. Horregatik, nazioarteko erakundeei eta erakundeei eskatzen diegu prozesu horrekin jarrai dezatela, eta, batez ere, argiak izan daitezela erantzukizunak argitzeko orduan, interesak Europako edo Iparraldeko eragileenak direnean.

Esan bezala, kasu hau ez da mota honen kasu bakarra, eta indarkeria ez da agintariekin bakarrik gertatzen. Egun hauetan, glifosatoz pozoitutako 5 yupka haurren  hilketaren berri ere izan dugu. Herri hau, wayu herria bezala, bere lurraldeko lurpean ikatza egotegatik ere erasotzen du. Bestalde, Maje Embera Drua herriko basoko zaindariek (Panaman, Chocó eskualdea baina iparragoa) pertsona batzuen aurkako lege-prozesuari ekin diote, antzinako basoetako eta etxaldeetako 5 hektarea suteagatik.

SINATZAILEAK: